Του Ονασαγόρα
Οι ρουκέτες λίγο πριν από τις κάλπες
Οι δηλώσεις του Άντρου χθες, κατά την υποβολή των υποψηφιοτήτων, δεν ήταν απλές δηλώσεις. Κανονικός ρουκετοπόλεμος ήταν! Μίλησε για αμφισβήτηση του αποτελέσματος των εκλογών από την επομένη κιόλας της ψηφοφορίας αλλά και την διεκδίκηση αποζημιώσεων από την κυβέρνηση. Και όλα αυτά επειδή λόγω μιας γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα, την οποία το κόμμα δεν αποδέχεται. Και δικαιούται να αντιδρά και να προσφεύγει στη δικαιοσύνη εάν αυτό νιώθει πως πρέπει να κάνει. Ωστόσο, το ξαναγράψαμε, το ΑΚΕΛ μπορούσε εάν ήθελε να επιλύσει προσωρινά το πρόβλημα χωρίς φασαρία, φωνές και απειλές και μετά τις εκλογές να κάνει τον αγώνα του για να αναγράφεται το όνομα του κόμματος στο ψηφοδέλτιο όπως το ίδιο επιθυμεί.
Το ίδιο επιθετικό ήταν όταν η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο για τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα, σε αυτές τις εκλογές και να ανοίξει ο δρόμος για ψύχραιμη και σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος. Από την αρχή ο Άντρος Κυπριανού χαρακτήρισε εξόφθαλμα λανθασμένη τη γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας για την αναγραφή των κομμάτων στο ψηφοδέλτιο με το όνομα με το οποίο είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο κομμάτων. Και επέμεινε πως το ΑΚΕΛ δεν επρόκειτο να ψηφίσει την τροποποίηση του νόμου ώστε να λυθεί προσωρινά το θέμα, βλέποντας σκευωρία από την κυβέρνηση και τη Νομική Υπηρεσία κατά της ιστορίας του κόμματός του. Και εξεγέρθηκε, όπως έγινε τότε με την απόφαση για φυλάκιση του Βενιζέλου Ζαννέτου που ΑΚΕΛιστές συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστήριο υποστηρίζοντας ότι η δίκη του ΑΚΕΛικού στελέχους ήταν… πολιτική. Και μέχρι πρόσφατα υποστήριζαν ότι η δικαιοσύνη έσφαλε στην απόφαση, προφανώς όμως δεν μπόρεσαν να το αποδείξουν αυτό στα δικαστήρια.
Και πλανάται το ερώτημα πως αναμένουν υπεύθυνοι πολιτικοί, αρχηγοί κομμάτων και πολιτικά κόμματα να γίνονται πιστευτοί όταν παραγνωρίζουν βασικές αρχές δικαιοσύνης, αποφάσεις δικαστηρίων και δεν συμβάλλουν στην επίλυση νομικών θεμάτων με θετικότητα, λειτουργώντας εντός των παραμέτρων του ευνομούμενου κράτους που ετοιμάζονται να υπηρετήσουν μέσα από τη Βουλή.
Το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ έμεινε μόνο του σε αυτόν τον θορυβώδη αγώνα επιβεβαιώνει πως ίσως κάτι χειρίζεται λάθος και καλό θα ήταν να το ξανασκεφτεί, ακριβώς αναλογιζόμενο και την ιστορία του και τη θέση του στα πολιτικά πράγματα του τόπου. Σίγουρα θα υπάρχει πιο εύκολος τρόπος να λυθεί το πρόβλημα από την εκτόξευση απειλών και… ρουκετών λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες. Εάν βεβαίως στόχος είναι να λυθεί το πρόβλημα και όχι η συσπείρωση των ψηφοφόρων του με το τρύπιο αφήγημα ότι κάποιοι επιτίθενται στην ιστορία του κόμματος.
Με την βερμούδα, τα πλακάτ και το λεωφορείο
Η σημειολογία που είδαμε χθες κατά την υποβολή των 659 υποψηφιοτήτων για τις 56 έδρες της Βουλής με ξεπερνά. Έβλεπα και δεν πίστευα ότι κάποιοι έθεταν υποψηφιότητα για την κυπριακή Βουλή. Για μια στιγμή νόμισα πως ήταν εικόνες από άλλο κράτος.
Το κόμμα για τα ζώα επέλεξε να υποβάλει τις υποψηφιότητές του με μάσκες που είχαν ένα Χ μπροστά από το στόμα τους, μάλλον ως διαμαρτυρία για φίμωση. Οι υποψήφιοι κρατούσαν από δύο πλακάτ με συνθήματα που απευθύνονταν στους ψηφοφόρους. Κάποιος πήρε μαζί του και ένα σκυλί…
Στην ομάδα των υποψηφίων του κόμματος των κυνηγών ήταν και ένας με κυνηγετική βερμούδα παραλλαγής, χωρίς όμως το κυνηγετικό του, ούτε και κάποιο θήραμα. Ήταν και οι Οικολόγοι που μετέβησαν στο συνεδριακό για υποβολή των υποψηφιοτήτων με λεωφορείο, όπως οι ίδιοι κοινοποίησαν μέσω των σόσιαλ μίντια. «Για 25 χρόνια πάμε στην υποβολή υποψηφιοτήτων με λεωφορείο. Αυτό κάναμε και σήμερα» έγραψε ο Γιώργος Περδίκης.
Κάλα δεν σκέφτηκαν τόσα χρόνια να αλλάξουν τη διαδικασία μπας και τους φέρει περισσότερη τύχη; Μήπως να έπαιρναν ποδήλατα ή να πήγαιναν με τα πόδια;
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
